در General

تاریخچه زعفران ایرانی و خرید زعفران

ایرانیان با فرستادن زعفران ایرانی به بسیاری از نقاط جهان باستان، توانستند خواص زعفران را به یونانی ها، رومی ها، چینی ها و همچنین عربها معرفی کرده و

شیوه کشت زعفران را در سده های اول تا چهارم هجری به امت های اسلامی پیرامون مدیترانه آموختند.

نخستین زمین های زعفران به وسیله ایرانیان تبعید شده توسط معاویه در نواحی شام کشت شدند ،

كشت زعفران ایرانی در شمال افریقا و اندلس (اسپانیای اسلامی) وصقلیه (سیسیل) رواج یافت و اقوام ایرانی مانند رستمیان و بنوطبری در انتقال روش کشت زعفران مؤثر بودند. 

 

تاریخچه زعفران

تاریخچه زعفران

 

در زمان هخامنشیان زعفران برای تزئین گرده های نان ومعطر کردن خوراک ها به کار می رفته.

فردیناند یوستی ضمن شرح زندگی داریوش نوشته است:

شاه ایران تن خود را روغنی معطر می مالید که عبارت بود از مخلوط روغن آفتاب گردان

که در پیه شیر پخته و با زعفران و شراب خرما تهیه میشد.

در دوره پارت ها زعفران ایرانی به یونان و روم می رفت،

بعدا چین هم از مشتریان زعفران ایرانی شد.

در عصر ساسانیان کاشت زعفران در قم و بون نیز رواج پیدا کرد و مرغوبیت محصول آنها شهرت چندانی پیدا کرد.

در همان روزگار زعفران در پرداخت کاغذهای گران قیمت کاربرد پیداکرد،

اما پیشتر از آن محلول زعفران به عنوان مرکب تحریر مورد استفاده قرار  میگرفت،

وتا قرن ها بعد در ترکیب مرکب های تحریری مرغوب به کار گرفته می شد.

از انواع مرکب زعفران کم رنگ و پر رنگ (از زرد کمرنگ تا قرمز خونین) برای نوشتن عنوان فرمان ها

و نامه های سلاطین و خلیفگان و امرا، و همچنین در تحریر عنوان ها و سرفصل های کتب و رسالات و نیز در تذهیب و تشعیر ،

و در تصاویر و نقوش حواشی و متن استفاده می شده است.

اضافه بر این ها در تحریر دعاهای مقدس و همینطور تعویذ ها و طلسم های خاص بر روی کاغد و پارچه و گاهی کفن،

مرکب زعفران به کار می رفته است .

در منابع پهلوی زعفران با نام پارسی (كركم) ثبت شده است.

در یك ترجمه بندهش زعفران جزو اسپرغم ها یا عطرها یا گیاهان خوشبو کننده به حساب آمده،

و در ترجمه دیگری از این كتاب، زعفران در شمار گیاهان رنگ كننده پارچه ذكر شده است.

كلمه زعفران یك واژهء عربی یا احتمالا معرب می باشد كه ریشه و وجه اشتقاق آن ناشناخته مانده،

و اینكه در منابع غربی برای این كلمه و كلمه كركم مبنای سومری عنوان شده می باشد.

این نظر قابل تامل در صورتی به واقعیت نزدیك می باشد كه مبدا سومریان از نواحی زعفران خیز ایران باشد،

یا بتوان آن ها را همان بومیان رانده شده از ایران زمین، پس از هجوم آریاهای دامدار و شبان پیشه پنداشت.

در منابع لغات فارسی و عربی ده ها كلمه به معنی زعفران ثبت شده است.

اما این كلمات به ندرت در مآخذ و متون كهن فارسی به كار رفته است.

مثلا كلمه كركم در نوشته ها و سروده های فارسی در موارد بسیار اندك ذكر شده است،

اما كلمه زعفران با همه خصلت ها و خصوصیات و خواص نباتیش مورد توجه بسیاری از ادبا و نویسندگان و شاعران قرار گرفته است،

به طوری كه با جرأت می توان گفت كلمه زعفران و تعبیرات و تشابهات مربوط به آن به اندازه ای كه در منابع و متون و دواوین

فارسی آمده در آثار مكتوب هیچ یك از السنه جهانی به كار نرفته است.

 

 

 

پیشینه کشت زعفران

تاریخچه زعفران

طبق مدارک و اسناد موجود، ایرانیان ضمن صدور زعفران به بسیاری از نقاط جهان باستان،

خواص آن را به یونانی ها، رومی ها، چینی ها و اقوام سامی از جمله عرب ها معرفی کردند

و شیوه زراعت آن را در سده های اول تا چهارم هجری به امم اسلامی پیرامون مدیترانه آموختند.

به این ترتیب که نخستین زعفران کارها به وسیله ایرانیان تبعید شده توسط معاویه در نواحی شام دایر شدند،

سپس کاشت زعفران در شمال افریقا و اندلس (اسپانیای اسلامی) وصقلیه (سیسیل)

رواج یافت و اقوام ایرانی همچون رستمیان و بنوطبری در انتقال فرهنگ زعفران کاری مؤثر بودند.

مستندات تاریخی بیانگر این واقعیت می باشد که ایرانیان از روزگاران گذشته به زر و زعفران علاقه خاصی داشته اند

به طوری که در جشن و سرورهایشان و مجالس بزم مانند عروسی ها و اعیاد،

یا استقبال از بزرگان و زائران زر و زعفران نثار قدم ها می کردند.

در برخی از مراسم زعفران را به تنهایی، یا همراه با مشک وعنبر و عود دود می کردند و گلاب می پاشیدند.

 

 

این پست توصیه می شود

نظرات